Mijn lief had me afgezet in Bossut op het punt waar de huizen stoppen en de velden beginnen.
Ik had geen wandelschoenen aan en was van plan om op de weg te blijven.
Ik zag dat het interne geheugen van mijn kleine KODAK CX7525 vol was.
Vol?
Zou het?
Oei! Geen SD-kaart in het toestel.
Gisteren platte batterijen, vandaag geen SD-kaartje!
Goed bezig zou ik zeggen.
Op het kleine geheugen van de interne kaart zag ik nog foto's staan van het Fietsmadammen-WE in mei.
Die wou ik niet wissen.
Had ik die al ingeladen op mijn PC?
Ehm ... ik wist het niet zeker.
En dus nam ik mijn GSM en belde mijn lief.
Ik zag de auto in de verte stoppen en hoorde enkele seconden later mijn lief in mijn oor vragend zeggen ... ja????
Ik: Kaartje vergeten!
Hij: Ik kom terug!
Thuis gekomen wisselde ik mijn rok en laarzen voor wandelbroek en wandelschoenen.
Een jonge langpootmug wou gelijk met mij naar buiten.
Maar binnen zat hij wel lekker droog.
Het regende met tussenpozen tijdens mijn wandeling.
Derniers commentaires
→ plus de commentaires