Onderweg naar huis keek ik uit, als een kind zo blij, naar mijn dagelijkse wandeling IN DE SNEEUW!!!
Maar "de muur van Péccot" af rijden was niet zo simpel.
Opeens begon ik de helling af te glijden.
Remmen had geen zin, het is daar zoooooo steil.
Dat zal iedereen die er komt fietsen of mountainbiken wel beamen.
Ik zag mezelf aan een vaart van 70 km/uur beneden tegen de gestrande schoolbus smaken.
Gelukkig gleed mijn auto, na wat heen en weer gedraai, opeens naar rechts en kwam tot stilstand op 20 cm van de vangrail.
Pffffffff
Eventjes bekomen van de schrik en een tweede poging gedaan om af te dalen.
De auto begon weer te glijden maar ik kon met de handrem de auto weer stoppen.
Na 10 minuten was ik beneden .... OEF!
De wandeling, samen met mijn lief, nadien was goed om mijn zenuwen opnieuw te bedaren.
Snow can wait
I forgot my mittens
Wipe my nose
Get my new boots on
I get a little warm in my heart
When I think of winter ... "
Tori amos * Winter
Derniers commentaires
→ plus de commentaires