Het was echt heeeeeel op het nippertje of mijn dagelijkse wandeling zou voor de "allereerste" keer NIET hebben plaatsgevonden!
Na het werk richting Zepperen gereden en enkele uren later via kleine dorpjes en huisjes thuis om 23u25.
Ik had nog net 30 minuten tijd voor mijn dagelijkse wandeling alvoor een nieuwe dag zou beginnen!
Snel mijn wandelschoenen aangetrokken en hop ... de nachtelijke buitenlucht in.
Het was natuurlijk doodstil in mijn dorp en nachtelijke wandelingen zijn echt niet favoriet.
Ik bleef in de straten rond mijn huis en overliep in gedachten de avond.
De foto van vandaag was snel genomen en in het kader van wat nog zou volgen heb ik hem bewerkt met wit en paars om de titel weer te geven.
De frisse nachtlucht deed deugd want ik was vandaag amper 5 minuten buiten geweest.
Om 23u55 liep ik terug mijn straat in en zag toen iets vreemd.
De auto van mijn buurman (buurman met de "kerstboom" op zijn koertje en de "lepel" aan de wasdraad) stond maar voor de helft in zijn garage en het binnenlichtje was nog aan.
Vreemd!?!
Een tijdje geleden was de man gevallen op zijn koertje en toen wij gingen slapen hoorde we hem kreunen door ons slaapkamerraam.
Hij had toen een grote wonde op zijn hand en midden in de nacht ben ik met hem naar de huisarts gereden om de wonde (een enorme skintear op de muis en palm van zijn hand) vakkundig te laten hechten.
Sindsdien ben ik alert voor alle abnormale dingen die zich zouden voordoen en hou zijn huis met een half oogje in de gaten.
Als ik ga slapen kijk ik altijd eventjes via mijn slaapkamerraam naar zijn huis en het koertje.
Ik was dus onmiddelijk gealarmeerd.
Toen ik het koertje opliep zag ik dat de chauffeursdeur openstond maar ik zag niemand achter het stuur.
Vreemd!?!
Toen ik bijna aan de wagen was hoorde ik een zacht gemurmel en zag ik tegelijkertijd mijn buurman op de grond zitten.
OMG!?!
Ik ben direct naar huis gelopen om mijn lief te halen die net was thuisgekomen.
Mijn buurman zat tussen het muurtje van de ingangspoort en de wagen met weinig manouvreerruimte.
Alleen kreeg ik hem onmogelijk recht.
De oude man bleek er al te zitten van toen het nog licht was.
Samen hebben we de man recht geholpen nadat we de auto hadden teruggeduwd en het portier hadden gesloten.
Gelukkig had hij er niets aan overgehouden en moest ik niet met hem naar de dokter zoals de vorige keer.
Nadien begreep ik wat er gebeurd was.
Hij had zijn auto de garage ingereden en was uitgestapt, steun zoekend met zijn wandelstok.
Omdat hij zijn handrem niet had aangetrokken is de wagen beginnen te bollen, terug de garage uit.
Het geopende autoportier duwde hem tegen de grond en bleef steken aan een ladder tegen de muur.
Zijn stok was blijven liggen op de plaats waar hij uit de wagen was gestapt en hij had geen plaats om zich te draaien of te bewegen tussen auto, muur, muurtje van de ingang en portier.
Wat als ik mijn wandeling niet meer had gedaan en hem niet had gevonden?
Dan zou ik het wel gezien hebben als ik ging slapen denk ik na mijn laatste controle voor ik mijn bed zou instappen.
Mijn lief en ik hebben er een slapeloze nacht (NUIT BLANCHE) aan overgehouden.
Derniers commentaires
→ plus de commentaires