FLOW WANDEL PROJECT 366 (FWP366)

Een week-endje Brugge met drie (zondag kwamen er nog 7 bij) vriendinnen, de sfeer was goed en het was stralend weer.
Niet echt warm maar warm genoeg als je regen had verwacht.
De wandeling van vandaag was op het gemakje, door Brugge, in winkels, weer door Brugge, naar het busstation, van de bushalte naar het hotel.

We kwamen voorbij het ultramoderne Concertgebouw met museum, de LANTAARNTOREN.
Het zal heel wat voeten in HET ZAND hebben gehad voor men kon starten met de bouw.
Met mijn kleine MEDION heb ik deze foto genomen.
Omdat ik met de trein richting Brugge ben gereisd en ik geen zin had om met veel bagage te sleuren heb ik de de DIKKE NIKON D50 thuisgelaten. Maar ik heb hem wel gemist want er zijn zoveel details te zien naast alle pracht en praal die de moeite waard zijn om gefotografeerd te worden met een telelens.

Dankzij enkele architecturale hoogstandjes, zoals de 4.696 veren waarop het hele gebouw rust, biedt het Concertgebouw een uitstekende akoestiek en behoort op dat vlak bij tot de wereldtop.
De meningen over het architecturaal uiterlijk van het gebouw zijn nogal verdeeld. Sommige Bruggelingen vinden het een logge constructie die niet past binnen het historische kader van de stad.
Anderen vinden de harmonie tussen moderne en historische architectuur juist een voltreffer.

De gevels zijn bekleed met duizenden rode terracottategels, 68.000 in totaal, allen gebakken in Sint-Omaars in Noord-Frankrijk.
De Lantaarntoren zelf bestaat voornamelijk uit glas.
Het interieur is eerder sober.
Het gebouw is van een ontwerp van het architectenduo Paul Robbrecht en Hilde Daem.