Vandaag ging het zo:
Ik zag in de verte op een weide margrieten staan en dacht dat daar misschien ook wel leuke druppelfoto's van te maken waren.
Ik ging door het hoog opgeschoten (heuphoogte)gras met distels en veldbloemen.
Ik zag een haas voor me uitschieten.
Het beest was te snel om hem te fotograferen.
Toen hoorde ik de kreet van een fazant en zag hem tegelijkertijd voorbij vliegen, het was een mannetje.
Het beest vloog te snel om hem te fotograferen.
Ik ging verder, zag dat het gras en ook de distels bijna tot schouderhoogte kwamen en ging terug tot het gedeelte waar alles door de hevige regenbuien plat lag.
Een klein geel insectje vloog voorbij.
Het beest zeeg neer op een paars/roze grashalm en ik krijg de tijd om hem van drie verschillende hoeken te fotograferen.
Precies één minuut.
En dan opeens was het weer weg.
Daarna besloot ik mijn wandeling verder te zetten met mijn fototoestel opgeborgen (heeft maar 10 minuten opgeborgen gezeten) en was na 35 minuten "echt wandelen" thuis.
De strontvlieg bezoekt regelmatig bloemen om nectar te zuigen, maar vangt ook kleine insecten en zuigt die uit met haar korte, puntige zuigsnuit.
De mannetjes treffen de vrouwtjes op verse koeienvlaaien en "nemen ze mee´ naar een stil plekje (monopoliseren ze een tijdje) voor de paring.
Daarna keren ze terug en legt het vrouwtje de ongeveer 1 mm lange eieren, die zijn voorzien van zijvleugeltjes opdat ze niet in de verse mest zinken en stikken (240 1b g). De ca. 10 mm lang wordende larve ontwikkelt zich in de mest.
www.soortenbank.nl/soorten.php
Derniers commentaires
→ plus de commentaires