Een SCHUIFELING was het in de plaats van een WANDELING.
Als een vrouw die net een heupoperatie achter de rug heeft schuifelde ik door Louvain la Neuve.
Ik probeerde mezelf aan te manen om gewoon door te stappen,het zou dan wel verbeteren.
Maar ik had het kunnen weten ... stijve pijnlijke spieren treden pas op de tweede dag na de overdreven inspanning.
Het aanbod dat ik kreeg,van een groepje jongeren op een pleintje in het centrum, om een partijtje voetbal te spelen heb ik lachend afgewezen. Ik begreep niet goed waarom ze het aanboden ondanks mijn toch wel heel opvallend geschuifel.
Het zou lijken op een "KAT en MUIS" waarbij de muis (ik en de ploeg waarin ik zou meespelen) de grote verliezer zou zijn.
Door mijn SCHUIFELING had ik heel veel tijd om alles wat ik tegenkwam goed te bekijken waardoor deze voordeur de foto van vandaag werd.
Het is dankzij het onvoldoende oppompen van mijn fietsbanden dat ik vandaag pijnlijke stijve bovenbeenspieren had.
Pas op de laatste dag bedacht ik dat het fietsen wel eens zou kunnen verbeteren als ik wat extra lucht inblies.
Ik had net de opmerking gekregen dat ik precies niet zo goed in conditie was als de vorige jaren?
De fietsmadammen begrepen het niet goed (en ik ook niet) omdat er voor het eerst klachten van mijn kant kwamen betreffende het soms wat hogere tempo van de koptrekkers.
Raar want ik was geen enkele keer buiten adem en toch ging het fietsen niet als een fluitje van een cent.
Toen er een andere fietsmadam platte band kreeg nam ik van de 5 minuten reparatiepauze gebruik om ook eens mijn bandenspanning te checken. Mmmmmm ... die konden wel wat extra lucht gebruiken. En hoera! WAT EEN VERSCHIL ...logisch natuurlijk!
Na drie dagen en een half fietsen op lage spanningsbanden hervond ik weer " het fluitje van een cent" - gevoel. OEF!
Belangrijke nota aan mezelf:
Laat lief de banden oppompen met compressor (zoals de voorgaande jaren wel gebeurd was) voor het vertrek op fietsWE.
Derniers commentaires
→ plus de commentaires