De laatste dag was er eentje met veel zon.
Een mooie afsluiter van het fietsmadammen weekend.
Van Zwevegem naar Gent om daar de trein richting Leuven te nemen.
Goed voor 54 km.
Tel daar de 17 km bij van Leuven naar mijn huis = 71 km.
In de buurt van GENT zag ik opeens deze rioolbuizen en riep luidkeels .. STOOPPPPEN!
De fietsmadammen waren ondertussen gewend aan de instructie's en staken hun beste beentje voor om een geslaagde foto te krijgen.
Het station van GENT is een enorme bouwput.
Voor fietsers of mindervaliden is dat een groot probleem.
Een dame achter het loket zei dat het na de werken heel mooi en fiets/rolstoel-vriendelijk zou worden.
www.projectgentsintpieters.be/
Met onze zwaar beladen fietsen op het juiste perron geraken zonder lift of fietsgeul langs de trappen is moeilijk.
Twee jaar geleden is een fietsmadam in het station van GENK gevallen op een omhoog rollende roltrap vertrouwend op een treinconducteur die zei dat het perfekt haalbaar was.
Hij was wel vergeten dat we elk extra kilo's op onze fiets hadden.
Grote paniek om de noodstop te vinden.
Met schrammen op de benen (door de roltrap die maar bleef doorgaan) en een snel kloppend hart zat de fietsmadam enkele minuten later bleekjes op de trein. We waren veilig door het fietsweekend gefietst en dan dit op het einde?
Dankzij dit verhaal en wat smekende blikken kregen we hulp van het spoorwegpersoneel in Gent.
Drie sterke mannen namen afwisselend een fiets terwijl de eigenaresse met een sprintje de trap op liep om dan op het perron de fiets weer in ontvangst te nemen.
De man die mijn fiets nam heeft heel veel moeite moeten doen om zijn evenwicht niet te verliezen en die man wou ABSOLUUT niet vallen of mijn fiets lossen onder het oog van 10 andere fietsmadammen.
Na een lekkere friet aan het station van Leuven kon ik huiswaarts rijden.
HONEY? I AM HOME AGAIN!
Derniers commentaires
→ plus de commentaires